ต่อจากตอนที่แล้วนะคะ คราวนี้หลังพวกเรานมาซมักริบเรียบร้อยแล้ว ต่างก็เริ่มทยอยกันเข้ามาที่ห้องประชุม บรรยากาศเริ่มผ่อนคลาย สบาย ๆ ใครอยากคุยอะไรก็พูดคุยกัน จับประเด็นสำคัญที่พี่ ๆ น้อง ๆ สนทนากันด้วยความสนิทสนมรักใคร่กัน ได้ดังนี้ค่ะ เราเริ่มต้นที่พี่ปรีชาก่อนที่ได้ให้ข้อเสนอแนะแก่กลุ่ม
พี่ปรีชา ศรีจรูญ “ผมอยากเสนอว่า ในการจัดงานคราวต่อไป น่าจะไปใช้สถานที่ของสหายอิสลามสมาคม ที่ถนนสุโขทัย (ซึ่งพวกเรารู้จักกันในนามของสถานที่ทำการของสมาคมนิสิตนักศึกษาไทยมุสลิม หรืออสนท.) บ้าง จัดตอนช่วงบ่าย ๆ มีการออกร้านส้มตำ ก๋วยเตี๋ยว คนละนิดละหน่อยมาร่วมงานกัน รื้อฟื้นบรรยากาศเก่า ๆ คืนมา (พี่สุเทพฯ ถามว่า สนท. เดิมอยู่ในความรับผิดชอบของใคร พี่ปรีชา ตอบว่า เมื่อก่อนนี้ที่ สนท.มาใช้ที่ทำการที่สหายอิสลาม เพราะว่าสหายอิสลามเค้าไม่มีกิจกรรมใด ๆ ก็จึงอนุญาตให้ สนท. เข้าไปใช้เป็นสถานที่ทำการ แต่ตอนนี้ สนท.ก็ได้ย้ายที่ทำการไปอยู่ที่สนามกีฬาแห่งชาติ) พี่ปรีชา กล่าวว่า ตอนนี้อยากเจอมาก คือ พี่วีณา หมัดป้องตัว, เรณู ชุมสาย, ลมัย งามมานะ [ อ้าว ๆ ใครพบตัวบอกพี่เค้ามารายงานตัวด้วยค่ะ ใครมีเบอร์โทรของพวกเรา ก็ช่วยฝากไว้ที่ฝ่ายทะเบียน (จิ๋ม) ด้วย ]
พี่โต ประทีปสุวรรณ แอบชมพี่ปรีชาให้เราฟังว่า “พี่ปรีชา คือ ตำนานของผม ในสายตาของผมที่ได้รู้จักพี่ปรีชาตอนแรก พี่โตบอกว่า หล่อและแต่งกายเนี๊ยบมาก เหมือน อเลนเดอรองซ์ เลยทีเดียวครับ
ระหว่างนี้มีการฉายสไลด์ ที่เรารวบรวมได้ เป็นภาพกิจกรรมที่ผ่าน ๆ ของพวกเรา หลังจากที่เราได้พบกันเมื่องานสังสรรค์ครั้งแรก มีกิจกรรมของนาวิน นาคนาวา และงานรวมพลคนรัก ชมท. ของรุ่นน้องด้วย (ใครที่ไม่ได้มาอยากชมภาพสไลด์ดังกล่าว มาร่วมงานกับเราคราวหน้านะคะ อินชาอัลลอฮ์ เผื่อจะฉายให้ชมอีกครั้งหนึ่งค่ะ)
สำหรับหลายท่านที่ไม่ได้มาในวันนี้ เช่น พี่แก่ พี่โต พี่ธิดา (ติดงานเลี้ยงเกษียณอายุ) พี่เจี๊ยบ (มาลิยา จำวันนัดผิดจ๊ะ) พี่ไฟซอล มัศโอดี ฝากสลามมาด้วยค่ะ ตอนนี้พี่ซอลทำกิจการเป็นตัวแทนจำหน่ายเสื้อผ้าเด็กนักเรียน อยู่ที่ซอยมิสทีน รามคำแหง อิอิ J J ที่ประชุมพูดคุยกันด้วยบรรยากาศที่เป็นกันเอง และสนุกสนาน ด้วยหัวเราะที่ร่าเริงแจ่มใส ต่างบอกว่าใครมีลูกมีหลานให้พามางานด้วย จะได้ชักจูงให้เค้าได้มารู้จักหนะค่ะ แหม!! เรือร่มในหนองทองจะไปไหน
พี่สัมพันธ์ ไวยถนอมสัตย์ ตอนนี้เป็น ผู้ช่วยศาสตราจารย์ อยู่ที่มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ แฮะ แฮะ J พี่บอกว่า ตอนนี้อยากให้น้อง ๆ ศิษย์ปัจจุบัน ที่เพิ่งเคยมาร่วมงานกับเรา ได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้พวกฟังบ้าง อิ อิ พวกพี่ ๆ พูดกันเยอะแล้ว เปิดโอกาสให้น้องบ้างเน้อ
น้องอนัส สุดยูโซะ (ใช่ไหมเอ่ย เป็นคนพูด รูปน้องถูกรึเปล่า? พี่จำไม่ได้ มะอัฟด้วยนะคะ) น้องบอกว่า ตอนนี้ที่ ชมท. กิจกรรมที่ทำ คือ งานเลี้ยงน้ำชา งานออกค่ายอาสาพัฒนา งานเมาลิด ฯลฯ ในการทำงานของชมรมนั้น เรายังคงให้ความสำคัญกับความรู้สึกของสมาชิกทุกคนในชมรมตลอดมา
น้องอนัส สุดยูโซ๊ะ “ผมเป็นประธานชมรมฯ ปีนี้ครับ”
น้องฟาวี กลมเกลี้ยง “งานของชมรมที่เพิ่งผ่านมา ก็คือ งานเลี้ยงน้ำชา ครับ โดยปกติเราจะจัดที่บาเหล็งครับ แต่ปีนี้จองไม่ได้ก็เลยต้องย้ายมาที่ลำสาลีครับ เงินที่ได้จากงานเลี้ยงน้ำชาเราจะนำไปใช้ในงานออกค่ายอาสาฯ ซึ่งในปีนี้เราจะไปที่ ชุมชนบ้านทุ่งยาว จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ไปสร้างบะแลให้พวกเขา เราจะออกค่ายกันประมาณเดือนตุลาคม ครับ ใช้เงินประมาณ 2 แสนบาทครับ ส่วนเงินที่ใช้จ่ายภายในชมรมเราแยกออกเป็นอีกบัญชีหนึ่ง เราใช้เงินรายได้จากการออกร้านอาหารในจัดงานเมาลิด กลาง ซึ่งก็มีรุ่นพี่เก่า ๆ ช่วย ปีนี้พี่โตช่วยออกร้านเบอเกอร์ครับ”
พี่สุเทพ เบญญาพล (อุ๊ย!! นึกว่าเทพเทือกซะอีก) กล่าวกับน้อง ๆ ว่า ตอนนี้น้อง ๆ มีตัวเชื่อมระหว่างน้องกับพวกพี่ ๆ หรือเปล่า ถ้าจะประสานมาทางนุช จั่น จิ๋ม เรวัต ก็ได้ครับ ต่อจากนี้เวลามีกิจกรรมอะไรก็ขอให้น้อง ๆ บอกพวกเรามานะครับ พวกพี่ ๆ ยินดีที่จะเข้าไปช่วยเหลือ อินชาอัลลอฮ์ เพราะพวกเรารู้ถึงสภาพการทำงานของชมรมดี สมัยเรากับน้อง ๆ ก็คงไม่ต่างกัน
พี่ดนัย ยุทธมนตรี ถามน้อง ๆ ว่า “อยากทราบว่า น้อง ๆ มีวิธีการหาสมาชิกมาเข้าชมรมฯ อย่างไรบ้าง จะเหมือนกับสมัยพวกพี่มั้ย? ตอนนั้นในสมัยพี่ พี่โตต้องไปเดินจูงพี่เข้ามา พอตอนประกาศผลสอบ พี่โตจะไปดูตามบอร์ดว่าใครเป็นมุสลิมบ้าง แล้วก็ดึงเข้ามาชมรมฯ พี่ไม่ทราบว่าน้อง ๆ มีวิธีการอย่างไรบ้าง”
น้อง ๆ ตอบว่า “ก็ยังทำรูปเหมือนเช่นพี่ทำมา แล้วก็มีอีกทางหนึ่ง คือ ในงานเปิดโลกของเทคนิคกรุงเทพฯ จะมีซุ้มของชมรมต่าง ๆ มาจัดแสดงในงาน ตรงนี้เองเป็นอีกโอกาสที่ดึงเพื่อนมุสลิมมาเข้าชมรมครับ แต่ละปีเรามีสมาชิกประมาณ 50 กว่าคน แต่เรามีมุสลิมะฮ์เข้ามาร่วมชมรมฯ น้อยมาก บางคนเค้าก็ไม่ได้มาเข้าชมรมครับ”
น้อง ๆ ตอบว่า “ก็ยังทำรูปเหมือนเช่นพี่ทำมา แล้วก็มีอีกทางหนึ่ง คือ ในงานเปิดโลกของเทคนิคกรุงเทพฯ จะมีซุ้มของชมรมต่าง ๆ มาจัดแสดงในงาน ตรงนี้เองเป็นอีกโอกาสที่ดึงเพื่อนมุสลิมมาเข้าชมรมครับ แต่ละปีเรามีสมาชิกประมาณ 50 กว่าคน แต่เรามีมุสลิมะฮ์เข้ามาร่วมชมรมฯ น้อยมาก บางคนเค้าก็ไม่ได้มาเข้าชมรมครับ”
พี่สุภาพ ชื่นสุขจิตต์ กล่าวว่า “สวนมณีจุฬารีสอร์ท เชียงใหม่ อยู่แถวแม่แตง ทางขึ้นไปอำเภอปายยินดีต้อนรับ ชมท. ทุกท่านค่ะ ที่พักฟรี!!” [ Hey Hey พวกเราอยากไปจังเลย ทริปหน้าเจอกันที่รีสอร์ทดีมั้ยเอ่ย เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง พาครอบครัวมา enjoy กันดีกว่า ]
บัดนี้เวลาได้ล่วงเลยมามากแล้ว เรากำลังจะปิดงานแล้ว พี่จั่นบอกว่าใครยังคิดถึงกันอยู่อยากสนทนากันอีก ก็ขอให้เป็นหลังไมค์นะคะ แต่ก่อนจากกันขอคุณวรพลฯ พูดซักนิดหนึ่ง (เพราะงานนี้เธอนั่งฟังอยู่นานแล้ว ไม่ได้เอ่ยเอื้อนอะไรสักคำ ปล่อยให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ ปาฐกกัน แต่ผมขอนั่งคิดนั่งฟังเก็บคะแนนไปเรื่อย ๆ ก่อนดีกว่า)
พี่วรพล นันทศิลป์ คนนี้พอเริ่มพูดหลังจากให้สลามแล้ว ก็แนะนำตัวทันทีเลย “ผมเพิ่งนิกะห์ครับ เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2553 ผมจบ ชมท. รุ่นปี 2521” พี่พลได้เล่าแจ้งแถลงไขให้เราได้รับรู้ว่า ที่มาที่ไปของการที่พวกเราน้องพี่ ชมท. ได้มีโอกาสเกี่ยวก้อยร้อยใจเชื่อมสัมพันธ์กันอีก ทั้งรุ่นใหญ่รุ่นเล็ก ก็เนื่องมาจากเมื่อปี 2549 พี่พลขับรถผ่านไปที่สี่แยกเห็นป้าย ชมท. เข้า ด้วยสายเลือด ชมท. ที่ไม่เคยจืดจาง พี่จึงทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองให้น้อง ๆ ไว้ หลังจากนั้นมาก็ประสานงานกับพี่นุช พี่จั่นมาตลอด ด้วยความปรารถนาเดียวกัน ที่ต้องการให้พวกเราได้พบกันได้รวมตัวกันอีก
พี่พลเล่าว่าตัวเองตั้งห้องสมุดที่บ้าน ผมเป็นคนรักการอ่านหนังสือมาก ชอบค้นคว้าเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับอิสลาม ตอนนี้กำลังค้นคว้าเรื่องสัญญาณวันกิยามัต และล่าสุดผมพบว่านักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกาได้ค้นคว้าเรื่องโมเสส หรือนบีมูซา (อ.) โดยที่เค้าไม่ได้ค้นคว้าจากคัมภีร์ไบเบิ้ล แต่กลับค้นคว้าจากอัลกุรอาน เพราะอยากจะท้าทาย ผลปรากฏว่าเค้าพบสัญญาณว่า ทะเลแดงนั้นได้แยกออกจริงดังที่กุรอาน กล่าวไว้ และเรื่องของนบีโนห์ (อ.) ปัจจุบันนี้เราได้ค้นพบแล้ว เรือของนบีโนห์ (อ.) อยู่ที่เทือกเขาอาระฟัต ในประเทศตุรกี เป็นเขตติดต่อกันพรมแดนของประเทศอิหร่าน เศษไม้ที่พบว่าเป็นเรือของนบีนั้น มีลักษณะเหมือนซากฟรอสซิลที่อยู่ในทะเล รวมทั้งเรื่องศพของฟาโรห์ที่อยู่ในทะเลแดง ตอนนี้เค้าก็ค้นพบแล้ว ดังนั้น เรื่องราวต่าง ๆ ที่ท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) ได้บอกกล่าวไว้เมื่อ 1400 กว่าปีนั้นก็เป็นความจริง อินชาอัลลอฮ์ คราวหน้าผมอาจจะได้มีโอกาสนำบันทึกที่ค้นคว้ามาให้พวกเราอ่าน
พี่พลบอกว่าภรรยาผมเป็นมุอัลลัฟ นับถือศาสนาพุทธมาก่อน เพราะฉะนั้นตอนเย็นเวลานั่งรถกลับบ้านด้วยกัน ผมจะสอน (lecture) เรื่องศาสนาให้เธอทุกวัน แล้วทีนี้เพื่อน ๆ รู้มั้ยครับว่า ฮิกมะฮ์ของการละหมาดคืออะไร มีอยู่ครั้งหนึ่งผมเป็นไมเกรน ปวดศีรษะมาก พอผมนมาซเมื่อผมสุหยูดลงไปก็ร้องไห้ไป นึกในใจว่าเราคงไม่ไหวแล้ว ผมขอกับอัลลอฮ์ (ซ.บ.) ว่า ถ้าผมได้มีชีวิตอยู่รอดก็ขอให้ผมได้ทำประโยชน์ให้กับสังคม ถ้าไม่เช่นนั้นก็ขอให้พระองค์ทรงเรียกผมกลับคืนสู่ความเมตตาของพระองค์เถิด ปรากฏว่าผมหายป่วย และอีกครั้งหนึ่งที่ผมต้องชุโกร ต่อพระองค์ให้มาก เมื่อภรรยาผมป่วยหนัก ตอนนั้นเธอไข้ขึ้นสูงมาก ผมคิดว่าทำไงอาการไข้ถึงจะทุเลาลง ผมจึงได้ทำการชุโกรตามขั้นตอนที่ท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ได้สอนไว้ ผมทำน้ำนมาซแล้วก็เอามือมาลูบที่ตัว (ไม่ทราบว่าตัวพี่พล หรือภรรยา) ปรากฏว่าไข้เธอลดลง ผมน้ำตาไหลเลย ผมจึงอยากจากบอกว่า พระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ.) ได้ให้แนวทางต่าง ๆ ในการดำเนินชีวิตแก่เรามาแล้ว แต่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราว่า จะเลือกเดินตามแนวทางไหนนั่นเอง และท้ายที่สุดนี้ผมขอกล่าวคำว่า... We all are brother.
หลังจากพี่พลกล่าวจบ เราก็ได้ถ่ายรูปร่วมกันแล้วก็ปิดงาน โดยมีพี่สุขุมเป็นผู้นำพวกเราอ่านดุอาอ์ก่อนปิดงานค่ะ
ก่อนจบขออนุญาตแนะนำเพิ่มนิ๊ดค่ะ เนื่องจากพี่สมหมาย หมื่นนรินทร์ เพิ่งมาพบกับพวกเราครั้งนี้เป็นครั้งแรก ตามหลักการแล้วจะต้องมีบทพูด แต่เทปที่บันทึกไว้ไม่มี อาจจะเป็นเพราะจิ๋มบกพร่องเอง ลืมกดเทปเพื่อบันทึกเสียงไว้ ก็เลยไม่มีเรื่องราวของพี่หมายมาเล่าให้ฟัง จึงขออนุญาตนำรูปพี่หมายมาใส่ไว้ในรายการนี้ด้วย ขอมะอัฟนะคะพี่ ปีหน้าพี่ต้องมาให้ได้นะ พวกเราจะรอคอยรับฟัง เรื่องราวของพี่ค่ะ
จบบริบูรณ์ ผิด ตก ยกเว้น ก็ให้อภัยแก่ผู้บันทึกด้วยนะคะ / สุรัสวดี.
ภาพถ่ายเดี่ยวของแต่ละคนมาให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ รอชมกันในบล็อกหน้านะคะ J
ชื่ชอบมากเลยค่ะ วันนี้ดึกแล้ว จะเข้าชมอีกน๊ะค๊ะ อิ อิ
ตอบลบ